Imprezy
Kalendarium imprez Zakopane
Wystawa fotografii Kingi Ciężak | |
miejsce: Miejski Ośrodek Kultury, Al. Tysiąclecia 37, Nowy Targ organizator: MOK w Nowym Targu Impreza odbywa się :2016, w miesiąc (u)(ach): Sierpień W dniach : 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 |
Projekt „Dzika” inspirowany jest literaturą, filmem, muzyką i fotografią towarzyszącymi mi w codziennym życiu. „Biegnąca z wilkami. Archetyp Dzikiej Kobiety w mitach i legendach” Clarissy Pinkoli Estés, poezja Papuszy – Bronisławy Wajs pozwalają zobaczyć siebie jako kobietę wypełnioną dobrymi instynktami, pasją i kreatywnością. Filmy „Sekret z księgi z Kells” i "Księżniczka Mononoke" pełne obrazów, dźwięków i treści dotykających zagadnień rozpadu, powiększającej się przepaści między ludźmi i przyrodą. Czarno – białe fotografie analogowe, wykonane aparatem Holga. „Holga umożliwia spotykanie świata w sposób szczególny. Najbardziej może ze wszystkich aparatów jest ona bowiem obciążona subiektywnością i przypadkowością. Fotografując Holgą nigdy nie jesteś pewny końcowego rezultatu. Podobnie jak wyruszając w drogę, nie wiesz, dokąd ostatecznie dotrzesz i kogo spotkasz. Lub kto spotka Ciebie. Jest subiektywna i tego nie ukrywa. Dlatego właśnie jest uczciwa. I fascynująca.”[3] Miejsce, w którym możesz poholgować. http://holga.pl/ To zdjęcia kreacyjne ukazujące wewnętrzne krajobrazy. Skupiają się na tym, co osobiste, a jednocześnie decydujące o sposobie odbierania i interpretowania rzeczywistości. Obrazy te powstały w celu zbadania różnych, często skrajnych emocji i stanów psychicznych. Praca z obrazem pozwala oswoić nowe miejsca i nowe życie. Daje możliwość nawiązania kontaktu ze swoim wnętrzem i zewnętrzną przestrzenią, umożliwia interpretację zarejestrowanych słów, obrazów i dźwięków. „Noc po nocy rodzimy się i odradzamy z tego samego dzikiego snu, wracając do światła z szorstką jeszcze sierścią, wilgotną ziemią na stopach, z włosami pachnącymi oceanem, lasem lub dymem z ogniska. To z tego kraju wkraczamy w zwykłe życie, zakładając dzienny strój” [5] 5. Biegnąca z wilkami. Archetyp Dzikiej Kobiety w mitach i legendach Clarissa Pinkola Estés . Fotografie te to nie tylko naznaczanie własnej przestrzeni. To próba oswojenia jej. Nadawanie jej imion. Im więcej nazwiemy, tym większy staje się ten świat. To, co nienazwane, nie istnieje – brzmi znane, powtarzane zdanie. To oswajanie przestrzeni, która pozostaje anonimowa. Człowiek obcą przestrzeń musi oswoić, naznaczyć sobą by poczuć się swobodnie. Przestawia ją zatem, poprawia, retuszuje, dodaje, odejmuje – wystarczy do tego odrobina wyobraźni niewymuszonej. Trochę podobnie, jak w fotografowaniu Holgą, która układa elementy przestrzeni (choć mówią, że układają się same), jak wyznacza jej własne granice, historie. Jak dostrzega w niej to, co chce zobaczyć, a czego tam tak naprawdę nie ma. Fotografie to podróż do magicznego świata, gdzie nienasyconymi zmysłami chłoniemy nieodkrytą jeszcze naturę, zamrażając jej obraz w elektronach mózgu i filmu.